Dr n. med. Ludwig Janus – szkoleniowy terapeuta psychoanalityczny i wykładowca w Instytucie Psychoanalizy i Psychoterapii w Heidelbergu, doktor nauk medycznych. Jego główne zainteresowania to psychologia prenatalna i psychologia kulturowa. Kierownik Instytutu Psychologii i Medycyny Prenatalnej, www.praenatalpsychologie.de. Były prezes Międzynarodowego Towarzystwa Medycyny i Psychologii Prenatalnej i Okołoporodowej (ISPPM), były prezes Niemieckiego Towarzystwa Badań Psychohistorycznych i Psychologii Politycznej (DGPPP, www.psychohistorie.de). Od lat szkoli terapeutów w zakresie Analizy Więzi Prenatalnej.
Jest jednym z najważniejszych przedstwicieli współczesnej niemieckiej psychologii prenatalnej i okołoporodowej. Liczne publikacje z zakresu psychologii prenatalnej i okołoporodowej, w tym:
„Jak powstaje dusza?” Mattes, Heidelberg 2011;
„Wymiar prenatalny w psychoterapii”. Mattes Heidelberg 2013;
„Wymiar prenatalny w medycynie psychosomatycznej”. Psychospołeczne, Giessen 2013;
„Narodziny”, Psychospołeczne, Gießen 2013;
"Narodziny". Psychosozial, Giessen 2015.
„Homo foetalis et sapiens - wzajemne oddziaływanie doświadczenia płodu z instynktami naczelnych i umysłem jako istotą człowieka.” Mattes, Heidelberg 2018.
„Teksty o wymiarze prenatalnym w psychoterapii”. Mattes, Heidelberg.
„Niedokończone-kreatywne. Podstawowe struktury egzystencji człowieka. ”Mattes, Heidelberg 2020.
Z Klausem Evertzem „Sztuka jako kulturowa świadomość doświadczeń prenatalnych i porodowych”. Mattes, Heidelberg 2008;
z Helgą Levend „Więź zaczyna się przed narodzinami”, Mattes, Heidelberg 2012;
z Klausem Evertzem, Rupertem Linderem jako redaktorami „Podręcznik psychologii prenatalnej”. Mattes Heidelberg 2014;
z Winfriedem Kurthem, Heinrichem Reissem, Götzem Egloffem „Odpowiedzialność za nasze uczucia - emocjonalny wymiar oświecenia”. Mattes, Heidelberg;
Janus L, Kurth W, Reiss H, Egloff G (red.). Wymiar kobieco- macierzyński i wymiar dziecięcy w życiu indywidualnym i w dziejach ludzkości. Mattes, Heidelberg 2020
Dr Helga Blazy – jest psychoterapeutką, doktorem filozofii, tłumaczką. Zajmuje się analizą dzieci i młodzieży, jest współzałożycielką Instytutu Diagnostyki i Poradnictwa Rodzinnego w Kolonii (Niemcy). Jako tłumaczka specjalizuje się w poezji indonezyjskiej oraz niderlandzkiej.
Jest wieloletnią członkinią zarządu Międzynarodowego Towarzystwa Psychologii i Medycyny Prenatalnej i Okołoporodowej oraz autorką licznych publikacji w International Journal of Prenatal and Perinatal Psychology. Od lat prowadzi seminaria z psychologii prenatalnej dla Oddziału Niemieckiego Towarzystwa Psychoanalitycznego w Kolonii.
Dr Blazy jest szkoleniowcem i superwizorką metody Analizy Więzi Prenatalnej, stworzonej przez J.Raffai i G. Hidasa– psychoanalityków węgierskich, u których przeszła własne szkolenie.
Od stycznia 2020 roku dr Helga Blazy prowadzi w Warszawie półtoraroczne szkolenie certyfikacyjne z Analizy Więzi Prenatalnej.
Dr n. med. Ute Auhagen – Stephanos – dr n. med., psychoanalityczka (Niemieckie Towarzystwo Psychoanalityczne), Analityczka Więzi Prenatalnej, lekarz specjalista neurologii, psychiatrii oraz medycyny psychosomatycznej. Od lat specjalizuje się w pracy z kobietami i parami starającymi się o dziecko, zmagającymi się z problemami z płodnością. Autorka księżek: “Dialog matki z embrionem - płodność i niepłodność w zwierciadle psychoterapii” oraz „By moje dziecko przetrwało - rozmowa z embrionem” (wydawnictwo Psychosozial Verlag).
Gisela Albrecht – lekarz ginekolog i położnik od 1982 roku, członek zarządu Towarzystwa Analizy Więzi Prenatalnej. Wykształcona również w zakresie homeopatii, akupunktury i terapii neuralnej. Od 2000 roku zajmuje się psychologią prenatalną, szkoliła się w zakresie Analizy Więzi Prenatalnej w latach 2009 – 2011. Od 2018 roku analityczka szkoleniowa Analizy Więzi Prenatalnej. Główne obszary działalności to leczenie niepłodności przy pomocy medycyny regulacyjnej, prowadzenie ciąż normalnych oraz ciąż wysokiego ryzyka przy pomocy Analizy Więzi Prenatalnej, terapia niemowląt oraz leczenie zaburzeń psychosomatycznych z uwzględnieniem aspektów prenatalnych i okołoporodowych.
Bruni Kreutzer – Bohn – psychoanalityczka (Niemieckie Towarzystwo Psychoanalityczne), analityczka więzi prenatalnej, superwizorka. Pracuje z dorosłymi pacjentami opracowaną przez siebie metodą Zmodyfikowanej Analizy Więzi, w której koncentruje się na ciele, pomijając mentalizację i mowę.
Prelegentka postanowiła przedstawić się Państwu swoim tekstem:
Moja droga do Analizy Więzi Prenatalnej
Jestem psychoanalityczką i praktykuję w okolicach Tybingi od 25 lat. Jestem mężatką, mamą trzech dorosłych synów i szczęśliwą babcią czwórki wnucząt (w wieku od 1 do 5 lat).
Nieświadomie po raz pierwszy zetknęłam się z fundamentami Analizy Więzi Prenatalnej 34 lata temu. Intuicyjnie stosowałam "zabawę lustrzaną" z Malu, moim drugim synem, w 36. tygodniu ciąży. Ułożył się w pozycji pośladkowej, a mój ginekolog przewidywał cesarskie cięcie. Każdego wieczoru wchodziłam z Malu do wanny. Wewnątrz wysyłałam mu obrazy do macicy. Pokazywałam mu swoją głowę i wskazywałam gestami, dokąd musi iść jego głowa, abyśmy podczas porodu mogli być zgranym zespołem i rodzić razem i naturalnie. Zapewniłam go, że jego serce przekręci się wraz z nim, ponieważ ma on swoje własne serce. Po ośmiu dniach odwrócił się. Nieświadomie zastosowałam "zabawę lustrzaną" z Analizy Więzi Prenatalnej.
Kobiety noszą głęboko w sobie tę podstawową, pradawną wiedzę o porodzie i ciąży. Możemy rodzić i nie musimy się uczyć. Niestety, te pierwotne siły kobiet coraz bardziej zanikają w naszym stechnicyzowanym, zinternetyzowanym świecie.
Moją kolejną wyprawą w kierunku Analizy Więzi Prenatalnej była praca dyplomowa, którą napisałam o metodach ułatwiających poród. Mój profesor, który opiekował się mną bez przekonania, nie rozumiał, dlaczego wybrałam taki temat, z którym nie miałam szans na żadne nagrody. Ja też tego nie rozumiałam, ale ciągnęło mnie w te rejony.
Kiedy w 1983 roku zaszłam w pierszą ciążę, poszukiwałam różnych metod i znalazłam się na kursie przygotowawczym do porodu według metodologii Lamaze. Mój mąż i ja zostaliśmy wzmocnieni przed porodem. Dowiedzieliśmy się o każdej jego fazie i jej pułapkach, byliśmy zgranym zespołem i sami urodziliśmy pierwszego syna. Mieliśmy mnóstwo czasu, nikt nas nie popędzał, a położna czasami zaglądała. Kobieca część tej grupy zawarła przyjaźnie na całe życie. Każdego tygodnia szczerze dzieliłyśmy się naszymi potrzebami i zmartwieniami przy kieliszku Prosecco i przyznawałyśmy przed sobą, że czasami nienawidzimy bycia matką i chciałybyśmy odzyskać dawne życie. Chętnie przeszłabym wtedy Analizę Więzi Prenatalnej, czułam, że czegoś mi brakuje ...
Kiedy wchodziłam do wanny z moim drugim synem, miałam poczucie więzi prenatalnej, ale wtedy nie potrafiłam tego nazwać.
Trzecia, decydująca inspiracja nadeszła wraz z erą internetu, bezpłatnych miejsc w żłobkach, możliwości pracy na niepełen etat dla matek ( w Niemczech – przyp. tłum), które to udogodnienia początkowo wydawały się wielką ulgą i błogosławieństwem dla rodziców.
Te „odblokowane kobiety”, które szukały u mnie pomocy terapeutycznej, żyły w wiecznym „trybie gotowości”. Wciąż krążyły w tę i z powrotem, przytrzaśnięte pomiędzy pragnieniem posiadania dzieci, a oczekiwaniami swojej pracy. Wykazywały wyraźne objawy wyczerpania połączone z gwałtownymi odczuciami ciała. Czuły się na ziemi niczyjej, rozdarte wewnętrznie, z poczuciem bycia niewystarczającymi i z poczuciem porażki. Były poza sobą, już nie przy sobie.
Kiedy całe ich rozdarcie przemówiło podczas terapii, zachodziły w ciążę. Intuicyjnie od początku opowiadały swoim dzieciom wszystko, dzieliły się z nimi swoimi potrzebami i zmartwieniami oraz wchodziły z nimi w szczery, prawdziwy kontakt, w którym wszystko, co w nich dudniło, „miało prawo być”. Sytuacja się nie zmieniła, ale kobiety w ciąży znalazły swoje zasoby, które je wzmocniły.
Kolejnym wyzwalaczem w tym samym czasie byli moi pacjenci poddawani psychoanalizie, u których nagle pojawiły się różne objawy cielesne przemieszczające się przez ciało. Próba pokonania ich jako irytujących wrogów nie powiodła się.
Stało się jasne, że ciało mówi, wysyłając niezrozumiane dotąd wiadomości, które nie zawierały ani myśli, ani języka. Wprowadzona przeze mnie „Uważna Podróż do Ciała“ (AKR – Achtsamkeitskoerperreise) wykazała, że okres prenatalny został wpisany i jest przechowywany w ciele, często zawierał straszną traumę, która była przekazywana z pokolenia na pokolenie bez wymiany słownej (kontekst międzypokoleniowy). Na tej podstawie w ciągu ostatnich sześciu lat rozwinęłam swoją koncepcję Zmodyfikowanej Analizy Więzi Prenatalnej, opisy przypadków przedstawię Państwu w trakcie I Konferencji Analizy Więzi Prenatalnej Online pt. „Więź zaczyna się przed narodzinami“...
Wszystkie te odkrycia złożyły sie w układankę i doprowadziły mnie do Analizy Więzi Prenatalnej w 2013 r., odbyłam pogłębiony, trzyletni kurs szkoleniowy z Jenö Raffai i Ludwigiem Janusem.
Jestem wykładowcą, superwizorką i trenerką Analizy Więzi Prenatalnej. Od 2018 roku prowadzę dwuletnie szkolenie z Analizy Prenatalnego Przywiązania wraz z kompetentną położną z Akwizgranu na przemian w Herrenbergu i w Aachen. Utworzyła się w międzyczasie również grupa doświadczenia własnego, która pragnie uczyć się u mnie Zmodyfikowanej Analizy Więzi Prenatalnej.